Hoe ben je bij de Communicatie Commissie terecht gekomen?
Brief verzonden. Gesprek gehad. Mocht erbij. Ik blij.
Wat is jouw rol binnen de commissie?
Met een universitaire opleiding Conservatie en Ecologie achter de rug, zit ik behoorlijk goed in de stof. Ook heb ik een breed perspectief, omdat ik veel heb gereisd en dus veel van de wereld gezien heb. Ik vertrok alleen nooit naar de andere kant van de wereld zonder een goede reden om dit voor conservatie te doen. In Zweden, Zuid Afrika en Canada deed ik stages. In Italië werkte ik aan invasieve soorten. In Portugal werkte ik aan een project over microplastics. En in Finland verdiepte ik me in de ecologie van boreale bossen. Aan de hand van deze ervaringen ontwikkelde ik op advies van anderen al gauw mijn expertise binnen de commissie: Ik gebruik mijn onderzoeksvaardigheden om maatschappelijke overtuigingen omtrent milieu onder de loep te nemen en op te schrijven. Wat ik nu voornamelijk doe zijn het schrijven van positieve klimaatfeitjes voor op onze social media kanalen. Ook help ik mee met de JMA podcast en brainstormen in het algemeen. Daarnaast zie ik mezelf bij JMA als een vereniger, omdat ik de verschillende initiatieven waar ik van weet, met elkaar in contact breng, tot wederzijds voordeel.
Dan komt de vraag die iedere “groene” activist moet beantwoorden:
Waarom ben je actief binnen de klimaatbeweging?
Hoe veel liters water zijn er gebruikt gewoon omdat ik nota bene kan leven?! En dan zou ik niet eens proberen om iets terug te geven aan de planeet? Ik ben het eens met Alice Walker:
“Activisme is de huur die ik betaal om op deze planeet te leven.”
De vraag is niet, “Waarom doe je het?”, maar “Hoe kan ik het niet doen?”.
Wat doe je naast je commissiewerk bij JMA voor het milieu?
Na al dit gepreek moet ik het natuurlijk ook zelf waarmaken. Naast geëngageerd lid van de Communicatie Commissie te zijn, ontwerp ik ook een klimaatcursus bij het Instituut voor Natuureducatie en Duurzaamheid (IVN). En natuurlijk probeer ik milieubewust te leven. Bijvoorbeeld door vegetarisch te eten, niet te vliegen, met de trein te reizen wanneer het kan, de verwarming uit te zetten als het kan, koud te douchen, zo weinig mogelijk mobiele data te gebruiken, mee te gaan op klimaatmarsen, te werken als onderzoeker en GIS analist, eten te kopen met zo weinig mogelijk plastic verpakkingen en spullen zo lang mogelijk te gebruiken en wanneer mogelijk te hergebruiken.
Ondervind je moeilijkheden met deze bewuste levensstijl?
Natuurlijk. Milieubewust, lokaal eten en drinken zonder plastic verpakkingen is niet altijd even makkelijk te vinden. Ik moet toegeven: af en toe speel ik wel eens vals door toch even een beetje vlees te eten (vooral als het anders weggegooid wordt) en soms toch een beetje warm water te gebruiken…Wat ik opvallend vind is dat mensen me niet bekritiseren op mijn levensstijl. Ik merk dat als het een effect heeft op anderen, dan is het eerder dat ik gerespecteerd word. Natuurlijk is het een stuk moeilijker om anderen aan te zetten tot hetzelfde. Ik hoop dat door het beter informeren van anderen d.m.v. mijn commissiewerk ze stapje bij beetje toch wat bewuster gaan leven.