Feiko de Bruin schrijft elke maand een column over gezeik. Want klagen moeten we allemaal wel eens en in het klimaatbeleid valt er genoeg te zeiken. Van falend kabinetbeleid tot passief gedrag onder boomers. Feiko schrijft op wat jij waarschijnlijk al een tijdje denkt. Maar met een goede portie humor waardoor je zeker weten weer kunt lachen na het lezen!
Onlangs hebben wij verkiezingen gehad, en zoals de meesten onderhand wel zullen weten is de heer Rutte daar weer glansrijk uitgekomen. In eerste instantie dan. Mijn stem had hij niet, ik zou dit niet schrijven als ik niet braaf voor het klimaat gestemd had. Ik dacht dat meer mensen dit zouden doen maar helaas, misschien lukt het de volgende verkiezingen, als we in maart 2025 sneeuwpoppen kunnen bouwen bij een aangename 25 graden.
Maakt ook allemaal niet uit, door met het leven, kijken of we op een andere manier iets kunnen doen voor onze arme moeder aarde. Ik probeer al wel het een en ander te doen, al is dit meer voor mijn eigen geweten dan voor de klimaatwinst. Zo neem ik bijvoorbeeld mijn eigen boodschappentas mee, als ik mijn biologische boodschappen doe. Ik moet wel toegeven dat ik niet altijd biologisch koop; dit ligt er een beetje aan hoeveel ik nog te besteden heb voor de rest van de maand.
Ook ben ik kouder (en dus korter) gaan douchen. Maar, dit doe ik deels omdat het van Wim Hof moest.
En ik compenseer mijn CO2 uitstoot, berekend op wat een individuele student uitstoot (Wil je dit ook? Ga dan naar www.teamclimate.com). Wat ik maar wil zeggen: met mijn goede bedoelingen en Rutte aan het roer komen we er vast ook wel. Toch?
Ik heb Teflon Mark altijd een mooie bijnaam gevonden. Het is een passende naam want het is zowel sterk als een beetje knullig of huiselijk. Behalve dat het zich goed leent voor bijnamen staat Teflon er natuurlijk ook om bekend dat het ontzettend schadelijk is voor het milieu en dat wanneer er krasjes ontstaan het ook nog eens ontzettend slecht is voor de mens. Het is dus bijna poëtisch dat de heer Rutte misschien zichzelf toch iets te onbekrasbaar is gaan schatten in de afgelopen jaren. Want sinds kort heeft hij wat krasjes opgelopen, en dan is de vraag: kom je daar nog overheen, of moet ie in de prullenbak?
Nu wil ik niet zeggen dat onze premier, of een pan wat dat betreft, de prullenbak in moet, maar het is wel het overwegen waard om hem in te ruilen.
Die pan kan je inruilen bij bepaalde winkels, krijg je een leuke korting en het is nog beter voor het milieu ook, wat meteen mijn laatste klimaattip is. Oh, en die premier van ons kan misschien zijn neoliberale pet “vergeten”, nu duidelijk is geworden dat dit geen succes was. En deze inruilen voor een iets klimaatvriendelijker model.
Ik heb trouwens nooit het idee gehad dat mijn stem veel uitmaakte. Sinds mijn achttiende heb ik trouw elke keer als het mocht gestemd. En er gebeurt nog steeds weinig, terwijl er voor mijn gevoel erg veel jongeren zijn die nog een tijdje op de aarde zullen moeten wonen. Ik had verwacht dat zij in hun eigen belang, en dus dat van de aarde, zouden stemmen. Ik moet hierbij trouwens nog wel de kanttekening maken dat ik niet mag klagen over het werk van de waterschappen in de afgelopen jaren; mijn voeten zijn nog droog. Gelukkig hebben we wel nog de rechtsprekende macht. Want, weet je nog hoe het volk de overheid aanklaagde, en won, in de Urgenda zaak? Helaas lijkt het erop dat die eisen ook niet gehaald gaan worden maar in elk geval staat het recht ook aan onze kant. Dus dan misschien alleen de regering niet?
Ik snap het wel, het is natuurlijk niet sexy om in je verkiezingsprogramma te beloven dat je het leven van iedereen zwaarder gaat maken, dat we allemaal zullen moeten inleveren en dat het niet langer op deze manier kan.
Toch zal het moeten gebeuren. Misschien schiet onze democratie dan toch tekort. Nu wil ik niet zeggen dat ik tegen de democratie ben. Ik ben er zelfs helemaal voor, maar misschien kunnen we een leuk poldermodel maken voor het klimaat, met een catchy naam. Dan laten we de politiek iets minder naar Henk en Ingrid luisteren en iets meer naar de wetenschap. Want iedereen mag van mij een mening hebben, maar er zijn dingen die meningen overstijgen, namelijk feiten. De wetenschap roept al eventjes dat als er nu niet iets gebeurt het te laat, lastig en duur wordt om een echte ramp af te kunnen wenden. Dus misschien moeten we maar eens gaan luisteren.
Heb jij ook iets te zeiken, of heb jij een leuk onderwerp waar Feiko nu eens over moet gaan zeiken? Mail dan naar info@jma.org