Door Tom de Bruijn
‘De reden dat het zo moeizaam gaat met de transitie naar een klimaatneutrale samenleving is niet technologisch maar politiek-economisch. (…) Het gesprek over klimaat toegankelijk maken, dat is een flinke uitdaging voor de democratie.’ Dat zijn de woorden die Jelmer Mommers, correspondent ‘Democratie en Klimaat’ bij De Correspondent, spreekt in het klimaatmanifest van JMA. Denk er eens over na. De technologie wordt beter, sneller en goedkoper. Het enige wat in de weg staat van een groener Nederland is de Nederlandse politiek en burger.
Veel gehoorde argumenten tegen een klimaatbewuster Nederland zijn regelmatig in de trant van ‘we zijn maar ruim vijftien miljoen mensen op een heel klein stukje aarde’, en ‘ons schrijf je niet de wetten voor, laat mij in mijn waarde’. Ironisch genoeg liet Eric van Tijn, schrijver van ‘15 miljoen mensen’ in 2016 al weten dat het nummer niet meer bij het Nederland van nu past. ‘Het is echt een land van uitersten’, zei hij. Die polarisatie is in het klimaatdebat zo helder als kristal.
Waar de één zegt dat de ijskappen smelten als vegan boter ontkent de ander glashard het bestaan van Jesse Klaver.
De alsmaar deprimerender uitziende flora en fauna van de Noord- en Zuidpool liggen nog dichter bij elkaar dan de uitersten in het klimaatdebat. Persoonlijk had ik meer sympathie gehad voor de Baudets en Wilders’ van ons land als zij de discussie hadden gevoerd vanuit ‘joh we gaan allemaal toch dood, eet een speklappie, sla je buurman, pis op Tesla’s, lang leve de lol en kort leve nog de mensheid’. Maar nee, in plaats daarvan komt de heer Baudet telkens weer met de ijsberen-index en het betwijfelen van het bestaan van dinosauriërs. Ja het gaat goed met de ijsbeer, niet met het zeeijs en ja dinosauriërs bestaan wel, je hebt toch Jurassic Park wel gezien? De Meester van Misinterpretatie zou best een keer een les correlatie en causaliteit mogen krijgen.
Het zou zo mooi zijn als het op persoonlijk niveau eens lukt om de burger juist te informeren. Onderwijs is de bouwsteen van een goedwerkende democratie. Studieschuld is momenteel de sloophamer van mijn bestaan maar dat terzijde. Onderwijzen en informeren hoeft natuurlijk ook niet te stoppen wanneer school stopt, informatie is alleen het interessantst als je er zelf iets mee kan.
Neem nu het burgerberaad. Via een loting worden burgers uitgenodigd deel te nemen, vervolgens worden zijn intensief geïnformeerd over het betreffende onderwerp, waarna zij in discussie gaan en een advies uitschrijven voor de politiek. Het betrekt de burger, neemt de burger serieus en het is een goede kans voor de burger om informatie op te doen. Wie weet wat voor oplossingen een burgerberaad zou vinden voor de klimaatcrisis. Het kan zomaar reëler en humaner zijn dan wat de politiek kan verzinnen.
Laat ik het zeggen op een manier die elke kiezer kan begrijpen: na 0% van alle burgerberaden heeft een regering het bestaan van dinosauriërs ontkend.
Laten we elkaar weer eens betrekken, laten we samen de oplossing vinden en zo een voorbeeld geven aan de rest van de wereld. Laten we zorgen dat de ruim vijftien miljoen mensen elkaar in hun waarde laten. Die schrijven de juiste klimaatwetten voor, die redden zo de aarde.